Η αξία της φιλίας - Φωτογραφία από Μαρία Πυργιώτη

Την ημέρα εκείνη έχοντας μια δύσκολη μέρα η αγαπημένη μου φίλη μου έστειλε σε προσωπικό μήνυμα αυτή τη φωτογραφία και μου γράφει " Να σε ζεστάνω λίγο;"

Ναι μου ζέστανες την καρδιά και με μια απλή κίνηση με έκανες να γελάσω!

Ευχαριστώ!

ΥΓ. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις καμήλες όλου του κόσμου!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ήρα Παπαποστόλου, Συγγραφέας και Ιστορικός Τέχνης

Με την Ήρα έχω τη χαρά να τη γνωρίζω από την περίοδο των σχολικών μας χρόνων. Στο ενδιάμεσο χαθήκαμε όπως γίνεται συνήθως με τους περισσότερους συμμαθητές. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν ξανά κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών τον Οκτώβρη του 2023. Αν και σε αντίπαλες παρατάξεις, η χαρά μου ήταν μεγάλη που την συνάντησα ξανά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, γνωρίζοντας ότι ασχολείται επαγγελματικά πλέον με την συγγραφή και γενικότερα την τέχνη ως επαγγελματίας ιστορικός τέχνης. Συνέπεσε με την δική μου ενασχόληση και αγάπη τα τελευταία χρόνια για την συγγραφή αλλά την διόρθωση και λογοτεχνική επιμέλεια. Τα κοινά ενδιαφέροντά μας πολλά, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση, σκέφτηκα, αυτή την φορά να χαθούμε. Την προσέγγισα και ανταποκρίθηκε με χαρά, συζητήσαμε πάρα πολλά μετά από τόσα χρόνια αλλά και για αυτά που η κάθε μία θέλει να κάνει με κοινό παρονομαστή την τέχνη. Θα σας παρουσιάσω την Ήρα Παπαποστόλου, αν και πολλοί από εσάς μπορεί ήδη να την γ...

Σαν απολογία - Από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο

Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο δαίμονας που κρύβεται μέσα μου. Γεγονός είναι πως η αγάπη μου για το γράψιμο έχει ρίζες στα παιδικά μου χρόνια καθώς μέσα στην οικογένεια μου όλοι διάβαζαν και ήταν αυτό η πρώτη ουσιαστική παιδεία να αγαπήσω τα βιβλία και το θέατρο καθώς κάθε μήνα βλέπαμε μία τουλάχιστον παράσταση. Η δική μου γενιά ανέθρεψε παιδιά σε μια φτωχική Ελλάδα γεμάτη ελλείψεις, αλλά επίσης γεμάτη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δίναμε ιδιαίτερη αξία στα πράγματα, όπως ένα βιβλίο που τύχαινε να πέσει στα χέρια μας. Προσωπικά το θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό κι ένιωθα όχι απλά τυχερός αλλά ξεχωριστός που είχα την εύνοια της μοίρας να με επιλέξει. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό αυτό αλλά είναι η αλήθεια μου. Μεγαλώνοντας, το διάβασμα δεν μου αρκούσε και στράφηκα στην γραφή....

Ταξίδι στην Κεράλα της Ινδίας για ένα γάμο της Ευτυχίας Σταματέλου

Ξυπνώ από το θόρυβο του ανεμιστήρα, οι άλλες κοιμούνται ακόμα. Ανοίγω την πόρτα της καλύβας που βγάζει στο ταρατσάκι, η καλύβα αναφερόταν στην πρόσκληση ως fisherman villa και η στιγμή δικαιώνει το όνομα. Με χτυπάει στη μούρη 40 βαθμών ζέστη τροπική και αφόρητη υγρασία, το ταρατσάκι είναι στερεωμένο με καλάμια μέσα στη λιμνοθάλασσα. Εδώ τα λένε backwaters, δηλαδή κανάλια, είναι νερά εντός ζούγκλας, αληθινής ζούγκλας, αυτή είναι η διαμονή μας. Αργά νωχελικά, όπως όλα εδώ (βρισκόμαστε κοντά στη γραμμή του ισημερινού), πλησιάζει μια πιρόγα με ψαρά που φοράει, όπως όλοι οι άντρες στην Κεράλα, τυλιγμένη λινή πετσέτα στη μέση και από πάνω ευρωπαϊκό πουκαμισάκι. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει βρακί από κάτω και τον παρακαλώ να κοντοσταθεί να φωτογραφίσω. Το βλέμμα μου γυρίζει περιφερειακά της λιμνοθάλασσας. Έτσι θα όριζα τη λέξη ησυχία, τα νερά είναι ακίνητα, τριγύρω βλάστηση τροπική, πανύψηλα φοινικόδεντρα και μπανανιές, βοκαμβίλιες, μανόλιες και το τοπικό τους δέντρο jackfruit (artocarpus heteroph...

Writing Spots

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου