Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η τέχνη του λόγου από τη συγγραφέα Μαρία Κακαβογιάννη

Κατά την προσωπική μου άποψη, είναι οι διαδρομές στα μονοπάτια του μυαλού και της ψυχής. Οι λογοτέχνες εκφραστές της, με τη γραφίδα τους προσπαθούν να επικοινωνήσουν συναισθήματα, σκέψεις, μύθους ,και οραματισμούς, εισπράττοντας την ικανοποίηση της απήχησης τους από τους αναγνώστες. Η λογοτεχνία ομορφαίνει σκέψεις, μοιράζεται προβλήματα, χαρές, ψέματα κι αλήθειες, και το πιο σημαντικό προσφέρει στον αναγνώστη, την περιπλάνηση, και το ταξίδι μέσα από τις σελίδες του κάθε βιβλίου. Του δίνει την ευκαιρία να ρουφήξει τις εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά του. Η λογοτεχνία είναι πνευματική τροφή πασπαλισμένη με αστερόσκονη ,που όσο πιο πολύ τη γνωρίζεις τόσο πιο πολύ την αποζητάς.

Βιογραφικό

Η Μαρία Κακαβογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πλάκα της Αθήνας. Σπούδασε λογοτεχνία στη Βέρνη και στη Σχολή Δολιανίτη. Εργάστηκε στην Ολυμπιακή αεροπορία για 20 χρόνια και για περισσότερο από 15 χρόνια υπήρξε μέλος του Δ.Σ. και αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Αρθρογραφεί στο περιοδικό Ελληνικά με έδρα την Ελβετία, το οποίο απευθύνεται στους Έλληνες της διασποράς και στους ελληνομαθείς. Το 1983 βραβεύτηκε στον Πρώτο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Υπουργείου Συγκοινωνιών για το ποίημα της «Πίσω από τα Κάγγελα», που ήταν αφιερωμένο στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου. Είναι παντρεμένη και μητέρα μιας κόρης.

Έχει γράψει τα βιβλία: Πικρό μέλι στα χείλη, Εκδόσεις Ωκεανός, 2013, Οι αλήθειες που δεν ειπώθηκαν, Εκδόσεις Ωκεανός, 2016, Ένας χρόνος θύελλα, Εκδόσεις Ωκεανός, 2009, Οι διαδρομές των αστεριών, Εκδόσεις Ωκεανός, 2021

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ήρα Παπαποστόλου, Συγγραφέας και Ιστορικός Τέχνης

Με την Ήρα έχω τη χαρά να τη γνωρίζω από την περίοδο των σχολικών μας χρόνων. Στο ενδιάμεσο χαθήκαμε όπως γίνεται συνήθως με τους περισσότερους συμμαθητές. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν ξανά κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών τον Οκτώβρη του 2023. Αν και σε αντίπαλες παρατάξεις, η χαρά μου ήταν μεγάλη που την συνάντησα ξανά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, γνωρίζοντας ότι ασχολείται επαγγελματικά πλέον με την συγγραφή και γενικότερα την τέχνη ως επαγγελματίας ιστορικός τέχνης. Συνέπεσε με την δική μου ενασχόληση και αγάπη τα τελευταία χρόνια για την συγγραφή αλλά την διόρθωση και λογοτεχνική επιμέλεια. Τα κοινά ενδιαφέροντά μας πολλά, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση, σκέφτηκα, αυτή την φορά να χαθούμε. Την προσέγγισα και ανταποκρίθηκε με χαρά, συζητήσαμε πάρα πολλά μετά από τόσα χρόνια αλλά και για αυτά που η κάθε μία θέλει να κάνει με κοινό παρονομαστή την τέχνη.       Θα σας παρουσιάσω την Ήρα Παπαποστόλου, αν και πολλοί από εσάς μπορεί ήδη να την γ...

Σαν απολογία - Από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο

Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο δαίμονας που κρύβεται μέσα μου. Γεγονός είναι πως η αγάπη μου για το γράψιμο έχει ρίζες στα παιδικά μου χρόνια καθώς μέσα στην οικογένεια μου όλοι διάβαζαν και ήταν αυτό η πρώτη ουσιαστική παιδεία να αγαπήσω τα βιβλία και το θέατρο καθώς κάθε μήνα βλέπαμε μία τουλάχιστον παράσταση. Η δική μου γενιά ανέθρεψε παιδιά σε μια φτωχική Ελλάδα γεμάτη ελλείψεις, αλλά επίσης γεμάτη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δίναμε ιδιαίτερη αξία στα πράγματα, όπως ένα βιβλίο που τύχαινε να πέσει στα χέρια μας. Προσωπικά το θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό κι ένιωθα όχι απλά τυχερός αλλά ξεχωριστός που είχα την εύνοια της μοίρας να με επιλέξει. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό αυτό αλλά είναι η αλήθεια μου.  Μεγαλώνοντας, το διάβασμα δεν μου αρκούσε και στράφηκα στην γραφή....

Ταξίδι στην Κεράλα της Ινδίας για ένα γάμο της Ευτυχίας Σταματέλου

Ξυπνώ από το θόρυβο του ανεμιστήρα, οι άλλες κοιμούνται ακόμα. Ανοίγω την πόρτα της καλύβας που βγάζει στο ταρατσάκι, η καλύβα αναφερόταν στην πρόσκληση ως fisherman villa και η στιγμή δικαιώνει το όνομα. Με χτυπάει στη μούρη 40 βαθμών ζέστη τροπική και αφόρητη υγρασία, το ταρατσάκι είναι στερεωμένο με καλάμια μέσα στη λιμνοθάλασσα. Εδώ τα λένε backwaters, δηλαδή κανάλια, είναι νερά εντός ζούγκλας, αληθινής ζούγκλας, αυτή είναι η διαμονή μας. Αργά νωχελικά, όπως όλα εδώ (βρισκόμαστε κοντά στη γραμμή του ισημερινού), πλησιάζει μια πιρόγα με ψαρά που φοράει, όπως όλοι οι άντρες στην Κεράλα, τυλιγμένη λινή πετσέτα στη μέση και από πάνω ευρωπαϊκό πουκαμισάκι. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει βρακί από κάτω και τον παρακαλώ να κοντοσταθεί να φωτογραφίσω. Το βλέμμα μου γυρίζει περιφερειακά της λιμνοθάλασσας. Έτσι θα όριζα τη λέξη ησυχία, τα νερά είναι ακίνητα, τριγύρω βλάστηση τροπική, πανύψηλα φοινικόδεντρα και μπανανιές, βοκαμβίλιες, μανόλιες και το τοπικό τους δέντρο jackfruit (artocarpus heteroph...