Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Jacques Lacan και περί ψυχοθεραπείας από την Ελένη Περρίκου


 Οι άνθρωποι με υψηλή ευφυΐα είναι οι πιο δυστυχισμένοι, αμφιλεγόμενοι αλλά και οι πιο ειλικρινείς. Δεν είναι συνήθως ευχάριστοι όμως όταν συζητάς και καταθέτεις όλα τα εσώψυχα σου το μόνο που μπορείς να νιώσεις είναι ανακούφιση, ψυχική ανάταση έχοντας περιθωριοποιήσει τις τοξικές σκέψεις που σε καθηλώνουν.

Κάπως έτσι θεωρώ ότι είναι οι σωστοί επιστήμονες ψυχίατροι.

Τα ταμπού που λέγονται περί ψυχιάτρων και ψυχολόγων δεν με αφορούν και τα έχω απορρίψει χρόνια τώρα. Όπως πονάει το σώμα και πάμε στον παθολόγο, ορθοπεδικό κ.ο.κ όταν πονάει η ψυχή μας πρέπει να πάμε στον ανάλογο γιατρό. Έτσι απλά και λιμανιώτικα όπως λέει μια φίλη μου!

Μα όταν σκέφτομαι “ψυχίατρος” έρχεται μια συγκεκριμένη μορφή που μπήκε τα τελευταία χρόνια στην ζωή μου και καθάρισε το υποσυνείδητό μου από τα σκουπίδια, απελευθερώνοντας το καταπιεσμένο υλικό της ψυχής δίνοντας αέρα και χώρο. Επίπονη διαδικασία, δεν την αντέχουν όλοι, δεν την καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, τερματίζουν λίγοι.

Κάπως έτσι έχω και στο μυαλό μου τον Ζακ Λακάν. Γάλλος ψυχαναλυτής για όσους δεν γνωρίζουν. Μοναδικά ευφυής, επίμονος, ενοχλητικά αληθινός. Συνεχιστής του Σίγκμουντ Φρόυντ αλλά το 1959 ακαταλαβίστικος για τους συναδέλφους του που τον τιμώρησαν με διαγραφή από την Διεθνή Ψυχαναλυτική Ένωση.

Συνέχισε δημιουργώντας την δική του φροϋδική σχολή στο Παρίσι το 1964 και πολύ καλά έκανε αφού μεγαλούργησε.

Στα σεμινάρια του, που απευθύνονταν κυρίως σε μεταπτυχιακούς φοιτητές δεν ήταν απλά ένας καθηγητής ή μάλλον καθόλου δεν είχε αυτό το ρόλο. Ο Λακάν ήταν σεισμός στην ψυχή τους. Παρήγε παλμικές δονήσεις, αυτοσχεδίαζε και ο τόνος της φωνής του ήταν “ανισόρροπος”. Πότε ήρεμος, πότε δυνατός, πλούσιος από τεχνάσματα υποκριτικής τέχνης, όμως το σπουδαιότερο όλων ήταν η εντύπωση των μαθητών του ότι μιλάει για αυτούς και αντ’αυτών με ένα κωδικοποιημένο μήνυμα που απευθυνόταν μυστικά στον καθένα τους!

Για τον Λακάν το ασυνείδητο είναι ο πυρήνας της ύπαρξής μας , κάτι το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη αφού πιστεύω ακράδαντα ότι όλη η προσωπικότητά μας θεμελιώνεται από το ασυνείδητο. Πώς όμως όλο αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό; Το μέσο λοιπόν της αποκωδικοποίησης είναι η γλώσσα! Ναι! Η γλώσσα που μιλάμε , η ομιλία μας! Αυτό εξηγούσε , το αυτονόητο! Αυτό είναι για εμένα η θεραπεία ψυχής, να έρθεις αντιμέτωπος με το αυτονόητο, την αλήθεια και να βαδίσεις σε νέα μονοπάτια.

Δεν θα σας αναλύσω εδώ όλες τις θεωρίες του Λακάν όπως το στάδιο του καθρέφτη, το υποκείμενο του ασυνειδήτου, την έννοια του Άλλου, την έννοια της επιθυμίας κτλ αλλά θα σας παροτρύνω όσοι αντέχετε να τα διαβάσετε. Θα εκπλαγείτε!

Για εμένα λοιπόν, μόλις καταφέρουμε να λεκτικοποιήσουμε τα συναισθήματά μας, το ασυνείδητό μας, τις κρυφές και φανερές σκέψεις, τις θύμισες μας από παλιά, τους φόβους μας, ακόμα και τον λόγο που υπάρχουμε, ακούμε, βλέπουμε, σκεφτόμαστε, τρώμε, πίνουμε ίσως καταφέρουμε να κατακτήσουμε την πολυπόθητη πνευματική-ψυχική υγεία, μπορεί να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι αλλά κυρίως δεν θα κουνάμε το δάχτυλο στους άλλους εξαπολύοντας κακίες, αρνητικές κρίσεις, διδακτισμό, μιζέρια και πολυξερισμό! (δικός μου όρος)

Πώς θα λεκτικοποιήσουμε όμως όλα τα παραπάνω; Προσωπικά θεωρώ με πολύ διάβασμα, αυτοκριτική, ανοχή, πολύ δουλειά με τον εαυτό μας και αν δεν μπορούμε μόνοι μας ας ζητήσουμε και την βοήθεια κάποιου ειδικού, δεν είναι κακό!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σαν απολογία - Από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο

Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο δαίμονας που κρύβεται μέσα μου. Γεγονός είναι πως η αγάπη μου για το γράψιμο έχει ρίζες στα παιδικά μου χρόνια καθώς μέσα στην οικογένεια μου όλοι διάβαζαν και ήταν αυτό η πρώτη ουσιαστική παιδεία να αγαπήσω τα βιβλία και το θέατρο καθώς κάθε μήνα βλέπαμε μία τουλάχιστον παράσταση. Η δική μου γενιά ανέθρεψε παιδιά σε μια φτωχική Ελλάδα γεμάτη ελλείψεις, αλλά επίσης γεμάτη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δίναμε ιδιαίτερη αξία στα πράγματα, όπως ένα βιβλίο που τύχαινε να πέσει στα χέρια μας. Προσωπικά το θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό κι ένιωθα όχι απλά τυχερός αλλά ξεχωριστός που είχα την εύνοια της μοίρας να με επιλέξει. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό αυτό αλλά είναι η αλήθεια μου.  Μεγαλώνοντας, το διάβασμα δεν μου αρκούσε και στράφηκα στην γραφή....

Berlin Berlin από την Μαρία Παπαθεοδώρου

Αφού αιωρήθηκε το αεροπλάνο τρέχοντας επί τρεις περίπου ώρες στον ανέφελο και φιλόξενο ουρανό εκείνης της ημέρας, προσγειώθηκε απαλά στην πίστα του πτωχού πλην τίμιου και φθηνότερου αεροδρομίου Sch ö nefeld , που παλαιότερα εξυπηρετούσε την πρωτεύουσα της τότε Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Αφού πίνω με βουλιμία έναν γερμανικό καφέ, τον παραγγέλνεις έτσι απλά, «einen Kaffee bitte » και καπνίζω με μεγάλη ευχαρίστηση ένα πολυπόθητο τσιγάρο, επιβιβάζομαι στην S - Bahn , ας το πούμε στα ελληνικά Προαστιακό, για να μετεπιβιβαστώ μετά από καμμιά δεκαπενταριά στάσεις στην U - Bahn , μετρό κατά το ελληνικότερον. Μετά από κάμποση ώρα βγαίνω στην επιφάνεια της γης και με καλοσορίζει μια μικρή τρίγωνη πλατεία που σφύζει από χαρούμενη ζωή, ήχους από γνωστές χιλιοακουσμένες μουσικές, καπνούς κι αρώματα από καλοψημένο γύρο. Αχ πατρίδα μου γλυκιά, σκέφτομαι, γιατί ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει, ότι ο πιτόγυρος στο Βερολίνο είναι μια τουρκική υπόθεση και διόλου ελληνική. Χορτάτη, ξεδιψασ...

«Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ» από τον συγγραφέα Μιχάλη Γριβέα

  Είμαι ένα βιβλίο, ένα βιβλίο που μιλάει! Είμαι Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ.  Αν με κρατήσεις στα χέρια σου, ετοιμάσου να διαβείς δύσβατα μονοπάτια δύο ιστοριών. Η Σίλα Τάντ, μια σκληροτράχηλη Αμερικανίδα πεζοναύτης και ο Αριστοκλής Ναπλωτάς, ένας Έλληνας ιστορικός που κυνηγά το αρχέγονο μυστικό της Ατλαντίδας, είναι οι φωνές μου. Δεν πρόκειται για καρικατούρες θεωριών αλλά για χαρακτήρες βαθιά αντιφατικούς. Τους συνδέει ένας έρωτας που δεν είναι ρομάντζο αλλά έκρηξη. Είναι σύγκρουση ηπείρων και πολιτισμών. Μια μοιραία ένωση που γεννά και καταστρέφει ταυτόχρονα. Θα ταξιδέψεις μαζί τους στη Σαντορίνη, στον Τάραντα της Ιταλίας, στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, στις Συρακούσες της Σικελίας. στο Ιράκ, στην Κυρήνη της Λιβύης, στην Ουάσιγκτον των Η.Π.Α. ακόμα και La Venta του Μεξικού. Όσο και αν το περιμένεις όμως δεν βρεις που βρίσκεται τελικά η περιβόητη Ατλαντίδα. Προς μεγάλη σου έκπληξη μπορεί να ανακαλύψεις ότι το σωστό ερώτημα δεν είναι το που αλλά το πότε! Ότι ο Πλάτωνας μπορεί να ...