Andre Rieu - Ιππότης των Τεχνών και Γραμμάτων


Ο Αντρέ Λεόν Μαρί Νικολά Ριέ (André Léon Marie Nicolas Rieu), είναι Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας που γεννήθηκε στο Μάαστριχτ την 1η Οκτωβρίου 1949, περισσότερο γνωστός ως ιδρυτής της μεγάλης ορχήστρας βαλς «Γιόχαν Στράους», με την οποία περιοδεύει σε όλο τον κόσμο με επιτυχία παρόμοια με αυτή μεγάλων συναυλιών ποπ και ροκ μουσικής.Για το έργο του έχει τιμηθεί με μετάλλια.

Ο Ριέ άρχισε να μαθαίνει βιολί σε ηλικία 5 ετών. Το επώνυμό του προέρχεται από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων (προτεσταντών προσφύγων). Ο πατέρας του Ριέ ήταν επίσης μουσικός, διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λιμβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Αντρέ έδειξε να συναρπάζεται από τις ορχήστρες. Σπούδασε βιολί στο Βασιλικό Κονσερβατόριο στη Λιέγη και στο Κονσερβατόριο του Μάαστριχτ (1968-1973), όπου καθηγητές του υπήρξαν οι Jo Juda και Χέρμαν Κρέμπερς. Από το 1974 ως το 1977, παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Ακαδημία των Βρυξελλών με τον Αντρέ Γκερτλέρ, παίρνοντας τελικώς πτυχίο με «Premier Prix» από τοhe Βασιλικό Κονσερβατόριο των Βρυξελλών.

Ο Ριέ άρχισε να μαθαίνει βιολί σε ηλικία 5 ετών. Το επώνυμό του προέρχεται από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων (προτεσταντών προσφύγων). Ο πατέρας του Ριέ ήταν επίσης μουσικός, διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λιμβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Αντρέ έδειξε να συναρπάζεται από τις ορχήστρες. Σπούδασε βιολί στο Βασιλικό Κονσερβατόριο στη Λιέγη και στο Κονσερβατόριο του Μάαστριχτ (1968-1973), όπου καθηγητές του υπήρξαν οι Jo Juda και Χέρμαν Κρέμπερς. Από το 1974 ως το 1977, παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Ακαδημία των Βρυξελλών με τον Αντρέ Γκερτλέρ, παίρνοντας τελικώς πτυχίο με «Premier Prix» από τοhe Βασιλικό Κονσερβατόριο των Βρυξελλών.

Το 1987 ο Αντρέ Ριέ ίδρυσε την Ορχήστρα Γιόχαν Στράους, αρχικώς με 12 μέλη, η οποία έδωσε την πρώτη συναυλία της την πρωτοχρονιά του 1988. Με την πάροδο των ετών, η ορχήστρα αυτή επεκτάθηκε εντυπωσιακά και σήμερα παίζει με 80 ως 150 μουσικούς.

Ο Ριέ και η ορχήστρα του έχουν δώσει συναυλίες σε πολλά μέρη της Ευρώπης, της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, στην Ιαπωνία και στην Αυστραλία. Το μέγεθος και ο προϋπολογισμός των περιοδειών τους συναγωνίζονται τις μεγαλύτερες περιοδείες αστέρων της ροκ και ποπ μουσικής. Κατά το πρώτο μισό του 2009 ο Αντρέ Ριέ ήταν ο πλέον επιτυχημένος άνδρας καλλιτέχνης σύμφωνα με το περιοδικό Billboard.

Ο Ριέ εγγράφει το ρεπερτόριό του σε DVD και CD στα δικά του στούντιο στο Μάαστριχτ. Το ρεπερτόριο αυτό εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα κλασικής, παραδοσιακής και ελαφράς μουσικής, καθώς και θέματα από γνωστές κινηματογραφικές ταινίες και μιούζικαλ. Η ζωντάνια των εμφανίσεών του σε συνδυασμό με αποτελεσματικό μάρκετινγκ έχουν προσελκύσει παγκόσμια ακροατήρια σε αυτή την αναδυόμενη έκφανση της κλασικής μουσικής.

Εκτός από δύο Παγκόσμια Μουσικά Βραβεία, οι δίσκοι του Ριέ έχουν γίνει «χρυσοί» και «πλατινένιοι» σε πολλές χώρες (8 φορές πλατινένιοι στην πατρίδα του Ολλανδία). Η τηλεόραση αποτελεί επίσης σημαντικό μέσο για τον Ριέ και την ορχήστρα του. Επί δύο εβδομάδες το 2013, ένας από τους βρετανικούς σταθμούς του BSkyB, ο Sky Arts 2, μετονομάσθηκε σε Sky Arts Rieu: Από τις 30 Μαρτίου μέχρι τις 14 Απριλίου 2013 ο σταθμός μετέδιδε συναυλίες του Ριέ και ντοκιμαντέρ για τον Ριέ 24 ώρες το εικοσιτετράωρο!

Ο Αντρέ Ριέ και η Ορχήστρα «Γιόχαν Στράους» έδωσαν έναν μαραθώνιο επτά συναυλιών στη Ρουμανία τον Ιούνιο του 2015, τις μοναδικές που έδωσε ποτέ σε υπαίθριο χώρο εκτός από συναυλίες στη γενέτειρά του Μάαστριχτ, αρχίζοντας από την Piața Constituției στο Βουκουρέστι. Περισσότεροι από 150 χορωδοί συνόδευσαν τον Ριέ στο Βουκουρέστι και τραγούδησαν μπροστά στον πρόεδρο της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Το σκηνικό αναδημιούργησε έναν αρχαίο ελληνικό ναό. Ο Ριέ δήλωσε ότι εργάσθηκε δύο χρόνια μόνο για αυτό το μεγάλο πρότζεκτ.


Πηγή https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD_%CE%A1%CE%B9%CE%AD



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Σε αντάμωσα ξανά" της Σωτηρίας Περηφανοπούλου - Διήγημα

Ήρα Παπαποστόλου, Συγγραφέας και Ιστορικός Τέχνης

Βιβλιοστάτης καφέ στο Χαλάνδρι από την Αλεξάνδρα Μάνου