Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Andre Rieu - Ιππότης των Τεχνών και Γραμμάτων


Ο Αντρέ Λεόν Μαρί Νικολά Ριέ (André Léon Marie Nicolas Rieu), είναι Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας που γεννήθηκε στο Μάαστριχτ την 1η Οκτωβρίου 1949, περισσότερο γνωστός ως ιδρυτής της μεγάλης ορχήστρας βαλς «Γιόχαν Στράους», με την οποία περιοδεύει σε όλο τον κόσμο με επιτυχία παρόμοια με αυτή μεγάλων συναυλιών ποπ και ροκ μουσικής.Για το έργο του έχει τιμηθεί με μετάλλια.

Ο Ριέ άρχισε να μαθαίνει βιολί σε ηλικία 5 ετών. Το επώνυμό του προέρχεται από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων (προτεσταντών προσφύγων). Ο πατέρας του Ριέ ήταν επίσης μουσικός, διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λιμβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Αντρέ έδειξε να συναρπάζεται από τις ορχήστρες. Σπούδασε βιολί στο Βασιλικό Κονσερβατόριο στη Λιέγη και στο Κονσερβατόριο του Μάαστριχτ (1968-1973), όπου καθηγητές του υπήρξαν οι Jo Juda και Χέρμαν Κρέμπερς. Από το 1974 ως το 1977, παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Ακαδημία των Βρυξελλών με τον Αντρέ Γκερτλέρ, παίρνοντας τελικώς πτυχίο με «Premier Prix» από τοhe Βασιλικό Κονσερβατόριο των Βρυξελλών.

Ο Ριέ άρχισε να μαθαίνει βιολί σε ηλικία 5 ετών. Το επώνυμό του προέρχεται από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων (προτεσταντών προσφύγων). Ο πατέρας του Ριέ ήταν επίσης μουσικός, διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λιμβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Αντρέ έδειξε να συναρπάζεται από τις ορχήστρες. Σπούδασε βιολί στο Βασιλικό Κονσερβατόριο στη Λιέγη και στο Κονσερβατόριο του Μάαστριχτ (1968-1973), όπου καθηγητές του υπήρξαν οι Jo Juda και Χέρμαν Κρέμπερς. Από το 1974 ως το 1977, παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Ακαδημία των Βρυξελλών με τον Αντρέ Γκερτλέρ, παίρνοντας τελικώς πτυχίο με «Premier Prix» από τοhe Βασιλικό Κονσερβατόριο των Βρυξελλών.

Το 1987 ο Αντρέ Ριέ ίδρυσε την Ορχήστρα Γιόχαν Στράους, αρχικώς με 12 μέλη, η οποία έδωσε την πρώτη συναυλία της την πρωτοχρονιά του 1988. Με την πάροδο των ετών, η ορχήστρα αυτή επεκτάθηκε εντυπωσιακά και σήμερα παίζει με 80 ως 150 μουσικούς.

Ο Ριέ και η ορχήστρα του έχουν δώσει συναυλίες σε πολλά μέρη της Ευρώπης, της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, στην Ιαπωνία και στην Αυστραλία. Το μέγεθος και ο προϋπολογισμός των περιοδειών τους συναγωνίζονται τις μεγαλύτερες περιοδείες αστέρων της ροκ και ποπ μουσικής. Κατά το πρώτο μισό του 2009 ο Αντρέ Ριέ ήταν ο πλέον επιτυχημένος άνδρας καλλιτέχνης σύμφωνα με το περιοδικό Billboard.

Ο Ριέ εγγράφει το ρεπερτόριό του σε DVD και CD στα δικά του στούντιο στο Μάαστριχτ. Το ρεπερτόριο αυτό εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα κλασικής, παραδοσιακής και ελαφράς μουσικής, καθώς και θέματα από γνωστές κινηματογραφικές ταινίες και μιούζικαλ. Η ζωντάνια των εμφανίσεών του σε συνδυασμό με αποτελεσματικό μάρκετινγκ έχουν προσελκύσει παγκόσμια ακροατήρια σε αυτή την αναδυόμενη έκφανση της κλασικής μουσικής.

Εκτός από δύο Παγκόσμια Μουσικά Βραβεία, οι δίσκοι του Ριέ έχουν γίνει «χρυσοί» και «πλατινένιοι» σε πολλές χώρες (8 φορές πλατινένιοι στην πατρίδα του Ολλανδία). Η τηλεόραση αποτελεί επίσης σημαντικό μέσο για τον Ριέ και την ορχήστρα του. Επί δύο εβδομάδες το 2013, ένας από τους βρετανικούς σταθμούς του BSkyB, ο Sky Arts 2, μετονομάσθηκε σε Sky Arts Rieu: Από τις 30 Μαρτίου μέχρι τις 14 Απριλίου 2013 ο σταθμός μετέδιδε συναυλίες του Ριέ και ντοκιμαντέρ για τον Ριέ 24 ώρες το εικοσιτετράωρο!

Ο Αντρέ Ριέ και η Ορχήστρα «Γιόχαν Στράους» έδωσαν έναν μαραθώνιο επτά συναυλιών στη Ρουμανία τον Ιούνιο του 2015, τις μοναδικές που έδωσε ποτέ σε υπαίθριο χώρο εκτός από συναυλίες στη γενέτειρά του Μάαστριχτ, αρχίζοντας από την Piața Constituției στο Βουκουρέστι. Περισσότεροι από 150 χορωδοί συνόδευσαν τον Ριέ στο Βουκουρέστι και τραγούδησαν μπροστά στον πρόεδρο της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Το σκηνικό αναδημιούργησε έναν αρχαίο ελληνικό ναό. Ο Ριέ δήλωσε ότι εργάσθηκε δύο χρόνια μόνο για αυτό το μεγάλο πρότζεκτ.


Πηγή https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD_%CE%A1%CE%B9%CE%AD



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ήρα Παπαποστόλου, Συγγραφέας και Ιστορικός Τέχνης

Με την Ήρα έχω τη χαρά να τη γνωρίζω από την περίοδο των σχολικών μας χρόνων. Στο ενδιάμεσο χαθήκαμε όπως γίνεται συνήθως με τους περισσότερους συμμαθητές. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν ξανά κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών τον Οκτώβρη του 2023. Αν και σε αντίπαλες παρατάξεις, η χαρά μου ήταν μεγάλη που την συνάντησα ξανά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, γνωρίζοντας ότι ασχολείται επαγγελματικά πλέον με την συγγραφή και γενικότερα την τέχνη ως επαγγελματίας ιστορικός τέχνης. Συνέπεσε με την δική μου ενασχόληση και αγάπη τα τελευταία χρόνια για την συγγραφή αλλά την διόρθωση και λογοτεχνική επιμέλεια. Τα κοινά ενδιαφέροντά μας πολλά, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση, σκέφτηκα, αυτή την φορά να χαθούμε. Την προσέγγισα και ανταποκρίθηκε με χαρά, συζητήσαμε πάρα πολλά μετά από τόσα χρόνια αλλά και για αυτά που η κάθε μία θέλει να κάνει με κοινό παρονομαστή την τέχνη.       Θα σας παρουσιάσω την Ήρα Παπαποστόλου, αν και πολλοί από εσάς μπορεί ήδη να την γ...

Σαν απολογία - Από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο

Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο δαίμονας που κρύβεται μέσα μου. Γεγονός είναι πως η αγάπη μου για το γράψιμο έχει ρίζες στα παιδικά μου χρόνια καθώς μέσα στην οικογένεια μου όλοι διάβαζαν και ήταν αυτό η πρώτη ουσιαστική παιδεία να αγαπήσω τα βιβλία και το θέατρο καθώς κάθε μήνα βλέπαμε μία τουλάχιστον παράσταση. Η δική μου γενιά ανέθρεψε παιδιά σε μια φτωχική Ελλάδα γεμάτη ελλείψεις, αλλά επίσης γεμάτη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δίναμε ιδιαίτερη αξία στα πράγματα, όπως ένα βιβλίο που τύχαινε να πέσει στα χέρια μας. Προσωπικά το θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό κι ένιωθα όχι απλά τυχερός αλλά ξεχωριστός που είχα την εύνοια της μοίρας να με επιλέξει. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό αυτό αλλά είναι η αλήθεια μου.  Μεγαλώνοντας, το διάβασμα δεν μου αρκούσε και στράφηκα στην γραφή....

Ταξίδι στην Κεράλα της Ινδίας για ένα γάμο της Ευτυχίας Σταματέλου

Ξυπνώ από το θόρυβο του ανεμιστήρα, οι άλλες κοιμούνται ακόμα. Ανοίγω την πόρτα της καλύβας που βγάζει στο ταρατσάκι, η καλύβα αναφερόταν στην πρόσκληση ως fisherman villa και η στιγμή δικαιώνει το όνομα. Με χτυπάει στη μούρη 40 βαθμών ζέστη τροπική και αφόρητη υγρασία, το ταρατσάκι είναι στερεωμένο με καλάμια μέσα στη λιμνοθάλασσα. Εδώ τα λένε backwaters, δηλαδή κανάλια, είναι νερά εντός ζούγκλας, αληθινής ζούγκλας, αυτή είναι η διαμονή μας. Αργά νωχελικά, όπως όλα εδώ (βρισκόμαστε κοντά στη γραμμή του ισημερινού), πλησιάζει μια πιρόγα με ψαρά που φοράει, όπως όλοι οι άντρες στην Κεράλα, τυλιγμένη λινή πετσέτα στη μέση και από πάνω ευρωπαϊκό πουκαμισάκι. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει βρακί από κάτω και τον παρακαλώ να κοντοσταθεί να φωτογραφίσω. Το βλέμμα μου γυρίζει περιφερειακά της λιμνοθάλασσας. Έτσι θα όριζα τη λέξη ησυχία, τα νερά είναι ακίνητα, τριγύρω βλάστηση τροπική, πανύψηλα φοινικόδεντρα και μπανανιές, βοκαμβίλιες, μανόλιες και το τοπικό τους δέντρο jackfruit (artocarpus heteroph...