Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βραβείο Πούλιτζερ λογοτεχνίας για το JAMES του Πέρσιβαλ Έβερετ

 

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ γεννήθηκε το 1956 στην Τζόρτζια των Ηνωμένων Πολιτειών.

Είναι συγγραφέας και η θεματολογία του αντλείται από μία ευρεία γκάμα θεμάτων με υφολογική προσέγγιση που ποικίλει στα έργα του. Συχνά καταπιάνεται με φιλοσοφικά και φυλετικά ζητήματα. Έχει εκδώσει πάνω από 30 έργα, μυθιστορήματα και ποιήματα μεταξύ αυτών τα I Am Not Sidney Poitier (2009), Telephone (2020), και το James (2024) με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ στην κατηγορία μυθιστορήματος και το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποτελεί μια εκ νέου διήγηση του έργου του Μαρκ Τουέιν Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν. Μέχρι την κυκλοφορία του, και την μεταφορά του μυθιστορήματος Erasure στον κινηματογράφο ο Έβερετ παρέμενε ένας συγγραφέας με μικρό αλλά πιστό αναγνωστικό κοινό. Αναφέρεται από την Washington Post από «τους πιο τολμηρά πειραματικούς σύγχρονους Αμερικανούς μυθιστοριογράφους».

Αποφοίτησε από το λύκειο σε ηλικία 16 ετών και συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μαΐάμι στη Φλόριντα με ειδίκευση στη Βιοχημεία. Ως φοιτητής έπαιζε κιθάρα τζαζ και μπλουζ σε νυχτερινά κλαμπ για να πληρώνει τα δίδακτρά του κι επίσης δίδασκε μαθηματικά σε λύκειο. Έπειτα ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα και μέχρι σήμερα είναι καθηγητής Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και υπεύθυνος διδακτορικού προγράμματος στη λογοτεχνία.

Πλοκή James: Όταν ο σκλάβος Τζιμ ακούει ότι πρόκειται να πουληθεί σε έναν άνδρα στη Νέα Ορλεάνη και ότι θα χωριστεί από την γυναίκα και την κόρη του για πάντα, αποφασίζει να κρυφτεί στο κοντινό νησί Τζάκσον μέχρι να σκεφτεί ένα σχέδιο για να γλυτώσει. Στο μεταξύ ο Χακ Φιν έχει σκηνοθετήσει το θάνατό του για να ξεφύγει από το βίαιο πατέρα του ο οποίος πρόσφατα επέστρεψε στην πόλη. Όπως είναι γνωστό σε όλους τους αναγνώστες της αμερικανικής λογοτεχνίας με αυτό τον τρόπο ξεκινάει ένα επικίνδυνο και υπερβατικό ταξίδι με μια σχεδία κατά μήκος του Μισισιπή προς την απροσδιόριστη και πολύ συχνά αναξιόπιστη υπόσχεση περί προσωπικής ελευθερίας και ελευθερίας των Κρατών.

Παρόλο που αρκετά αφηγηματικά επεισόδια του James παραμένουν ίδια με του πρωτοτύπου (Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν) όπως πλημμύρες, καταιγίδες, πολυάριθμες στάσεις, δύσκολα και επικίνδυνα περάσματα κατά τη διέλευση του ποταμού , η ικανότητα του Τζιμ, η ευφυΐα του, η συμπόνοια παρουσιάζονται με έναν εντελώς διαφορετικό και ριζοσπαστικό τρόπο.

Το James κατακλύζεται από το συναρπαστικό χιούμορ του Έβερετ και την διαπεραστική ματιά του, και τον αναδεικνύει ως ένα νέο λογοτεχνικό σύμβολο και έναν από τους πιο πολυβραβευμένους συγγραφείς της εποχής μας. Το James προορίζεται να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της αμερικανικής λογοτεχνίας του 21ου αιώνα.

Έχει μεταφραστεί και στην ελληνική από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Λίγα λόγια για τα βραβεία Πούλιτζερ

Τα βραβεία Πούλιτζερ είναι αμερικανικά βραβεία και απονέμονται κάθε χρόνο. Καθιερώθηκαν το 1917 από τον Ουγγρο-αμερικανό Τζόζεφ Πούλιτζερ ο οποίος ήταν εκδότης. Απονέμονται σε διάφορες κατηγορίες όπως δημοσιογραφία (ρεπορτάζ, φωτογραφία,άρθρα), λογοτεχνία (μυθιστόρημα, ποίηση, βιογραφία, ιστορικό μυθιστόρημα) και μουσική.

Το βραβείο Πούλιτζερ θεωρείται ύψιστη τιμή για τον νικητή διότι σημαίνει ότι είναι από τους κορυφαίους του κλάδου του, όχι μόνο στην Αμερική αλλά διεθνώς. Το βραβείο Πούλιτζερ είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις έννοιες της βαθιάς έρευνας, στοχαστικότητας, ποιότητας, δημιουργικότητας, πρωτοτυπίας, σκληρής εργασίας, εξειδίκευσης και αριστείας. 

Πηγή

Συντακτική ομάδα του writingspots


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ήρα Παπαποστόλου, Συγγραφέας και Ιστορικός Τέχνης

Με την Ήρα έχω τη χαρά να τη γνωρίζω από την περίοδο των σχολικών μας χρόνων. Στο ενδιάμεσο χαθήκαμε όπως γίνεται συνήθως με τους περισσότερους συμμαθητές. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν ξανά κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών τον Οκτώβρη του 2023. Αν και σε αντίπαλες παρατάξεις, η χαρά μου ήταν μεγάλη που την συνάντησα ξανά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, γνωρίζοντας ότι ασχολείται επαγγελματικά πλέον με την συγγραφή και γενικότερα την τέχνη ως επαγγελματίας ιστορικός τέχνης. Συνέπεσε με την δική μου ενασχόληση και αγάπη τα τελευταία χρόνια για την συγγραφή αλλά την διόρθωση και λογοτεχνική επιμέλεια. Τα κοινά ενδιαφέροντά μας πολλά, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση, σκέφτηκα, αυτή την φορά να χαθούμε. Την προσέγγισα και ανταποκρίθηκε με χαρά, συζητήσαμε πάρα πολλά μετά από τόσα χρόνια αλλά και για αυτά που η κάθε μία θέλει να κάνει με κοινό παρονομαστή την τέχνη.       Θα σας παρουσιάσω την Ήρα Παπαποστόλου, αν και πολλοί από εσάς μπορεί ήδη να την γ...

Σαν απολογία - Από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο

Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο δαίμονας που κρύβεται μέσα μου. Γεγονός είναι πως η αγάπη μου για το γράψιμο έχει ρίζες στα παιδικά μου χρόνια καθώς μέσα στην οικογένεια μου όλοι διάβαζαν και ήταν αυτό η πρώτη ουσιαστική παιδεία να αγαπήσω τα βιβλία και το θέατρο καθώς κάθε μήνα βλέπαμε μία τουλάχιστον παράσταση. Η δική μου γενιά ανέθρεψε παιδιά σε μια φτωχική Ελλάδα γεμάτη ελλείψεις, αλλά επίσης γεμάτη σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δίναμε ιδιαίτερη αξία στα πράγματα, όπως ένα βιβλίο που τύχαινε να πέσει στα χέρια μας. Προσωπικά το θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό κι ένιωθα όχι απλά τυχερός αλλά ξεχωριστός που είχα την εύνοια της μοίρας να με επιλέξει. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό αυτό αλλά είναι η αλήθεια μου.  Μεγαλώνοντας, το διάβασμα δεν μου αρκούσε και στράφηκα στην γραφή....

Ταξίδι στην Κεράλα της Ινδίας για ένα γάμο της Ευτυχίας Σταματέλου

Ξυπνώ από το θόρυβο του ανεμιστήρα, οι άλλες κοιμούνται ακόμα. Ανοίγω την πόρτα της καλύβας που βγάζει στο ταρατσάκι, η καλύβα αναφερόταν στην πρόσκληση ως fisherman villa και η στιγμή δικαιώνει το όνομα. Με χτυπάει στη μούρη 40 βαθμών ζέστη τροπική και αφόρητη υγρασία, το ταρατσάκι είναι στερεωμένο με καλάμια μέσα στη λιμνοθάλασσα. Εδώ τα λένε backwaters, δηλαδή κανάλια, είναι νερά εντός ζούγκλας, αληθινής ζούγκλας, αυτή είναι η διαμονή μας. Αργά νωχελικά, όπως όλα εδώ (βρισκόμαστε κοντά στη γραμμή του ισημερινού), πλησιάζει μια πιρόγα με ψαρά που φοράει, όπως όλοι οι άντρες στην Κεράλα, τυλιγμένη λινή πετσέτα στη μέση και από πάνω ευρωπαϊκό πουκαμισάκι. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει βρακί από κάτω και τον παρακαλώ να κοντοσταθεί να φωτογραφίσω. Το βλέμμα μου γυρίζει περιφερειακά της λιμνοθάλασσας. Έτσι θα όριζα τη λέξη ησυχία, τα νερά είναι ακίνητα, τριγύρω βλάστηση τροπική, πανύψηλα φοινικόδεντρα και μπανανιές, βοκαμβίλιες, μανόλιες και το τοπικό τους δέντρο jackfruit (artocarpus heteroph...