Η συγγραφή μυθιστορημάτων δεν είναι μια εύκολη υπόθεση η οποία εξαρτάται μόνο από την έμπνευση, την καλή χρήση της γλώσσας και την ικανότητα στην καταγραφή και σύνθεση γεγονότων και προσωπικοτήτων. Εξαρτάται από πάρα πολλές άλλες παραμέτρους, μια από τις οποίες είναι και η έρευνα που θα πραγματοποιήσει ο κάθε επίδοξος συγγραφέας. Ελάχιστοι από τους αναγνώστες αντιλαμβάνονται τη χρονοβόρα διαδικασία της έρευνας που χρειάστηκε για να γραφεί το έργο που απόλαυσαν, οι περισσότεροι αποδίδουν το αποτέλεσμα σχεδόν πάντα στη δυνατότητα της μυθοπλασίας του συγγραφέα. Ταυτόχρονα υπάρχουν και πολλοί δημιουργοί που επιλέγουν να γράψουν ένα μυθιστόρημα βασισμένοι μονάχα στις γνώσεις που κατέχουν -ασχέτως εάν αυτές είναι ελάχιστες ή διαστρεβλωμένες- ή και σε μια επιφανειακή, γρήγορη αναζήτηση πληροφοριών. Η τακτική αυτή όμως, προκαλεί κακό τόσο στους ίδιους όσο και στο είδος του μυθιστορήματος. Για παράδειγμα: κάποιος αναγνώστης που γνωρίζει το πώς διεξάγονται οι αστυνομικές έρευνες διαβάζει ένα ασ...
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία σύγχυση ανάμεσα στον ορισμό της κριτικής της λογοτεχνίας και της παρουσίασης λογοτεχνικού βιβλίου. Ακούμε συχνά, στις βιβλιοπαρουσιάσεις ότι θα μιλήσει ο τάδε κριτικός λογοτεχνίας ο οποίος τελικά δεν είναι παρά ακόμα ένας ακόμα συμμετέχων που θα συμβάλλει στην προβολή του νέου προϊόντος. Δεν λέω το βιβλίο μπορεί να είναι αξιόλογο αλλά όταν δεν είναι, τι γίνεται; Όταν απλά είναι διαφήμιση μιας νέας κυκλοφορίας ενώ το περιεχόμενο του βιβλίου πάσχει; Ο πραγματικός ρόλος του κριτικού πόρρω απέχει από την παραπάνω πραγματικότητα. Ασκώ λογοτεχνική κριτική δεν σημαίνει πως περιορίζομαι στην εξιστόρηση της υπόθεσης, στη μελέτη των λογοτεχνικών χαρακτήρων, λογοτεχνικού τόπου, αφηγηματικών τεχνικών ή αρκούμαι στην ευρηματικότητα της πλοκής. Ο κριτικός δεν πρέπει να διαμεσολαβεί ανάμεσα στο έργο και στο αναγνωστικό κοινό και να αποτελεί εργαλείο του Marketing του εκάστοτε εκδοτικού οίκου. Δεν ενημερώνει για το περιεχόμενο του λογοτεχνικού έργου ούτ...